Kościół Świętej Trójcy w Gdańsku wzniesiono w latach 1422-1433 na terenie Vorstadt (Stare Przedmieście). To druga co do wielkości (po Mariackim) gdańska świątynia.
W 1419 do Gdańska sprowadzono franciszkanów i to dla nich obiekt został wybudowany. Świątynia jest dobrze widoczna już z daleka (Chmielna). Przylega do niego budynek Muzeum Narodowego. Młody Jan Heweliusz był uczniem Gimnazjum Akademickiego, które działało na terenie franciszkańskiego klasztoru.
Kiedyś budowano zgodnie z kierunkiem wschodnim.
Płyty nagrobne w podłodze.
Nawa boczna, na końcu widoczne organy (46 głosów i trzy tysiące piszczałek).
Epitafium Wawrzyńca Gablera, XVII w.
Prospekt organowy.
Za ołtarzem znajduje się prezbiterium, były Kościół Wieczerzy Pańskiej. Niestety wejście zamknięte więc nie pokaże zabytkowych stalli i innego cennego wyposażenia.
Nawa główna (widok z ołtarza). Po lewej stronie wsparta na filarze najstarsza na Pomorzu Gdańskim ambona (z 1541 r.)
Sklepienie nawy głównej.
W podłodze widoczne wejście do katakumb.
Kaplica św. Anny przylegająca do świątyni. Jak głosi przekaz miejski budowę zlecił Kazimierz Jagiellończyk.
Sklepienie.
Chór (1635-45 r.) i organy (1710 r.) w kaplicy św. Anny. Wykonanie Andreas Hildenbrandt.
Wejście boczne od ul. Świętej Trójcy (portal północny).
Po prawej stronie ledwie widoczny późnogotycki budynek klasztoru. Obecnie Muzeum Narodowe w Gdańsku gdzie wystawiany jest najbardziej znany i cenny obraz w Polsce - tryptyk pt. “Sąd Ostateczny” autorstwa Hansa Memlinga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz